چگونه یک اتاق تصمیم می‌تواند تغییر و نوآوری را امکان پذیر کند؟
برای فعال کردن این فرآیند، تعداد فزاینده‌ای از سازمان‌ها در حال ایجاد “اتاق تصمیم گیری” که در واقع، مناطق اختصاصی هستند که به آنها کمک می‌کند چالش‌ها و فرصت‌ها را از چند منظر تجسم کنند و تصمیمات بهتری بگیرند.
یکی از چالش‌هایی که رهبران در زمان عدم اطمینان و تغییر سریع با آن روبرو هستند، کمک به مدیران ارشد برای تفکر با تصویر بزرگتر است.
حل مشکلات پیچیده و بزرگ، تشخیص یک جهت مشخص و همسو شدن مدیران عالی برای حمایت از ابتکارات تغییر عمده می‌تواند برای رهبران بسیار وقت گیر باشد.
اتاق‌های تصمیم یک بوم در مقیاس بزرگ را ارائه می‌دهند که تیم‌های مدیریت ارشد می وانند “اگر چه شود؟” طیف وسیعی از فرصت‌ها را تفکر، تجسم و کاوش کنید و با آگاهی بهتر درباره مسیر آینده شرکت تصمیم بگیرید.
با تجسم این اطلاعات در مقیاس وسیع، تیم‌های مدیریت ارشد و رهبران می‌توانند به اجماع برسند و سریعتر اجرا شوند.
ویژگی‌های یک فضای اختصاصی
آیا یک اتاق کنفرانس اجرایی معمولی با چند تلنگر یا تخته سفید برای این نوع بحث‌های سطح بالا مناسب نیست؟ سیبت می گوید: نه. آنچه مورد نیاز است یک فضای اختصاصی است که دارای این ویژگی ها باشد:
- فضای فراوان برای تجسم:
دیوارهایی که می‌توان رول‌های بزرگ کاغذ بلوک قصابی را به آن متصل کرد و چندین نفر می‌توانند ورودی نوشتاری یا دستی تهیه کنند،
- زیرساخت فنی عالی:
برای نمایش اشکال داده‌های الکترونیکی مانند ارائه، نقاشی از تبلت‌ها و دسترسی به شبکه‌های شرکتی و خارجی،
- کارکنان تسهیلگری:
که آنها در انواع مختلف فرآیندهای نوآوری، برنامه ریزی و حل مسئله تبحر دارند
اتاق تصمیم به عنوان “تئاتر حافظه”
سیبیت یک اتاق تصمیم گیری را به یک نمایش در یک تئاتر مقایسه می‌کند، جایی که ممکن است از قسمت‌های مختلف صحنه برای به تصویر کشیدن تنظیمات مختلف استفاده شود.
به عنوان مثال:
سمت چپ صحنه ممکن است به یک راوی تقسیم شود، که زیر یک کانون توجه قرار می‌گیرد و زمینه را برای داستان فراهم می‌کند.
قسمت میانی و راست صحنه حاوی صحنه‌هایی است که نمایانگر دو مکانی است که کنش بازی در آن اتفاق می‌افتد.
از طریق طراحی صحنه، صحنه پردازی و نورپردازی هوشمندانه، مخاطب احساس فضا و مکان می‌کند.
کاربردهای یک اتاق تصمیم
یک اتاق تصمیم، احساس مشابهی از مکان را در اختیار مدیران و رهبران قرار می‌دهد، که به آنها امکان می‌دهد اطلاعات و ایده‌ها را از دیدگاه‌های مختلف ببینند، دقیقاً به همان روشی که قسمت‌های مختلف صحنه به ما دیدگاه‌های مختلفی از آنچه در نمایش می‌گذرد می‌دهند.
همچنین یک خاطره مشترک از آنچه در مورد آن بحث شده است، به اعضای تیم کمک می‌کند تا سریعتر به اجماع برسند، به جای اینکه در مورد تفسیرهای مختلف از آنچه قبلاً بحث شد، بحث کنند.
مانند صحنه نمایش، قسمت‌های مختلف اتاق تصمیم می‌تواند به قسمت‌های مختلف فرایندهای تفکر و برنامه ریزی گروه اختصاص یابد.
به عنوان مثال:
می‌توان از یک دیوار اتاق برای کشف آنچه در گذشته برای این شرکت اتفاق افتاده استفاده کرد.
دیوار دوم می‌تواند جزئیات چالش‌ها و فرصت‌های فعلی را بیان کند و دیوار سوم می‌تواند به پیش بینی آینده سازمان اختصاص یابد.
سیبت توضیح می‌دهد که ایجاد این حس فضا برای کمک به افراد در فکر بزرگتر و تصور امکانات جدید ضروری است.
مقاله “اتاق‌های فکر در تصمیم گیری”
برای دریافت مقاله فوق به صورت فایل WORD و PDF کلیک کنید:
