ارتباطات غیرکلامی
داشتن مهارت‌های ارتباطی قوی برای ایجاد روابط شخصی و حرفه‌ای ضروری است. دو نوع ارتباط غالب وجود دارد: ارتباطات کلامی و غیرکلامی. در حالی که بسیاری از ما از ارتباط کلامی آگاه هستیم و از آن استفاده می‌کنیم، ارتباط غیرکلامی اغلب آگاهانه نیست و می‌تواند اطلاعات قابل توجهی در مورد افراد و موقعیت‌ها ارائه دهد. در این مقاله، در مورد اینکه ارتباط غیرکلامی چیست، چرا مهم است، چگونه آن را بخوانید و چگونه می‌توانید مهارت‌های ارتباط غیرکلامی خود را بهبود ببخشید، بحث خواهیم کرد.
ارتباط غیرکلامی چیست؟
ارتباط غیرکلامی انتقال اطلاعات از طریق زبان بدن، حالات چهره، حرکات، فضای ایجاد شده و غیره است. به عنوان مثال، لبخند زدن هنگام ملاقات با شخصی بیانگر دوستی، پذیرش و صراحت است. ارتباط غیرکلامی بر خلاف ارتباطات کلامی یا استفاده از زبان برای انتقال اطلاعات از طریق متن نوشتاری، گفتاری یا زبان اشاره به بیان و حرکات فیزیکی وابسته است.
چرا ارتباط غیرکلامی مهم است؟
ارتباط غیرکلامی مهم است زیرا اطلاعات ارزشمندی در مورد یک موقعیت به ما می‌دهد، از جمله اینکه ممکن است فرد چه احساسی داشته باشد، چگونه کسی اطلاعات را دریافت می‌کند و چگونه به یک فرد یا گروهی از افراد نزدیک شود. توجه و توسعه توانایی خواندن ارتباطات غیرکلامی یک مهارت ارزشمند است که می‌توانید در هر مرحله از حرفه خود از آن استفاده کنید.
انواع ارتباط غیرکلامی
انواع مختلفی از ارتباطات غیرکلامی وجود دارد که باید از آنها آگاه باشید، از جمله:
1. زبان بدن
زبان بدن روشی است که فرد بدن خود را بسته به موقعیت، محیط و احساسی که دارد، قرار می‌دهد.
مثال: اگر کسی احساس عصبانیت یا عصبی بودن می‌کند، ممکن است دست‌هایش را روی هم بگذارد.
2. حرکات بدن
روشی که دست‌ها و پاهای خود را حرکت می‌دهید، مانند راه رفتن سریع یا آهسته، ایستادن، نشستن یا بی‌قراری، همگی می‌توانند پیام‌های مختلفی را به تماشاچیان منتقل کنند.
مثال: ساکت نشستن و توجه کردن در جلسه باعث احترام و توجه می‌شود.
3. وضعیت بدن
نحوه نشستن یا ایستادن شما همچنین می‌تواند سطح راحتی، حرفه‌ای بودن و تمایل عمومی شما را نسبت به یک شخص یا گفتگو نشان دهد.
مثال: اگر فردی احساس خستگی، ناامیدی یا ناامیدی کند، ممکن است شانه های خود را خم کند.
4. اشارات
در حالی که ژست‌ها در جوامع مختلف بسیار متفاوت هستند، اما عموماً هم به صورت عمدی و هم ناخواسته برای انتقال اطلاعات به دیگران استفاده می‌شوند.
مثال: ممکن است شخصی برای برقراری ارتباط تایید یا اینکه نسبت به چیزی احساس مثبتی دارد، «شست بالا» را نشان دهد.
5. فضا
ایجاد یا نزدیک کردن فاصله بین خود و اطرافیانتان همچنین می‌تواند پیام‌هایی درباره سطح راحتی شما، اهمیت مکالمه، تمایل شما به حمایت یا ارتباط با دیگران و موارد دیگر را منتقل کند.
مثال: ممکن است یک تا دو متر دورتر از یک مخاطب جدید بایستید تا به مرزهای آنها احترام بگذارید.
6. فرا زبان
فرا زبان شامل عناصر غیر زبانی گفتار است، مانند سرعت صحبت کردن، زیر و بمی صدا، لحن، صدا و غیره.
مثال: اگر در مورد چیزی هیجان زده هستید، ممکن است سریع صحبت کنید.
7. حالات چهره
یکی از رایج‌ترین اشکال ارتباط غیرکلامی، حالات چهره است. استفاده از ابروها، دهان، چشم‌ها و عضلات صورت برای انتقال احساسات یا اطلاعات می تواند بسیار موثر باشد.
مثال: اگر کسی احساس تعجب کرد ممکن است ابروهای خود را بالا برد و چشمان خود را به شدت باز کند.
8. تماس چشمی
استفاده استراتژیک از پیام چشمی (یا عدم تماس چشمی) یک راه بسیار موثر برای ارتباط با توجه و علاقه شما است.
مثال: نگاه کردن از کسی و به زمین یا تلفن شما ممکن است بیانگر بی‌علاقگی یا بی‌احترامی باشد.
9. لمس کنید
برخی افراد از لمس به عنوان نوعی ارتباط نیز استفاده می‌کنند. معمولاً برای برقراری ارتباط با حمایت یا راحتی استفاده می‌شود. این شکل ارتباطی باید به قدری استفاده شود و فقط زمانی که می‌دانید طرف گیرنده با آن مشکلی ندارد. هرگز نباید برای انتقال خشم، ناامیدی یا هر گونه احساسات منفی دیگر استفاده شود.
مثال: قرار دادن دست روی شانه دوست ممکن است نشان دهنده حمایت یا همدلی باشد.
نحوه خواندن نشانه‌های غیرکلامی
خواندن نشانه‌های غیرکلامی، مانند زبان بدن، مهارت دشواری است که در طول حرفه خود به آن ادامه خواهید داد. در حالی که هر فردی از ارتباطات غیرکلامی متفاوت استفاده می‌کند، چندین نشانه مشترک وجود دارد که باید به آنها توجه کرد که شما را در مورد احساسات، نیات و انگیزه های یک فرد آگاه می‌کند.
هنگام برقراری ارتباط با کسی، توجه به علائم ارتباط غیرکلامی و در عین حال در نظر گرفتن ارتباط کلامی او مفید است. در اینجا چند نشانه وجود دارد که ممکن است مشاهده کنید:
1. وضعیت بدن
اگر فردی شانه‌های خود را به عقب و ستون فقراتش صاف باشد، این نشانه آن است که او درگیر است، گوش می‌دهد و نسبت به ایده‌ها یا اطلاعاتی که ارائه می‌کنید، باز است. اگر آنها وضعیت نامناسبی را با شانه‌های خمیده یا بالا گرفته و ستون فقرات خمیده نشان می‌دهند، ممکن است عصبی، مضطرب یا عصبانی باشند.
2. استفاده از دست‌ها
اگر فردی بازوهای خود را به سمت پایین، روی میز یا به روشی باز دیگر قرار داده باشد، این نشانه آن است که او احساس مثبت و آمادگی برای جذب اطلاعات دارد. اگر بازوهای آنها روی هم قرار گرفته یا بسته باشد، ممکن است نوعی احساسات منفی را تجربه کنند.
3. استفاده از پاها
اگر فردی هر دو پای خود را صاف روی زمین قرار داده باشد، این نشانه آن است که احساس می‌کند برای برقراری ارتباط باز است. اگر پاهای آنها روی هم قرار گرفته یا به شکل بسته دیگری قرار گرفته باشند، ممکن است احساس تحریک یا استرس داشته باشند.
4. استفاده از حالات چهره
اگر در حال ارتباط با فردی هستید که اخم دارد، ابروهای درهم رفته یا لب‌های سفت دارد، ممکن است مکث کنید تا مطمئن شوید که او احساس سردرگمی، عصبانیت یا احساسات منفی دیگری ندارد. اگر با فردی ارتباط برقرار می‌کنید که لبخندی نرم، ماهیچه‌های صورتش شل شده یا ابروهایی به آرامی بالا رفته است، این نشانه آن است که او نسبت به اطلاعاتی که ارائه می‌دهید احساس خوبی دارد. R
بیشتر بخوانید:
استخدام منابع انسانی ( انواع، فرآیند و نکات)
اهمیت کار تیمی در مدیریت منابع انسانی
برنامه ریزی منابع انسانی در مقابل برنامه ریزی سرمایه انسانی
مهارت های کلیدی رهبر تیم منابع انسانی