شاخص عملکرد کلیدی (KPI)
شاخص کلیدی عملکرد (KPI) چیست؟
شاخص‌های کلیدی عملکرد (KPI) به مجموعه‌ای از اندازه‌گیری‌های قابل سنجش اشاره دارد که برای سنجش عملکرد کلی بلندمدت یک شرکت استفاده می‌شود. KPIها به طور خاص به تعیین دستاوردهای استراتژیک، مالی و عملیاتی یک شرکت کمک می‌کنند، به ویژه در مقایسه با سایر مشاغل در همان بخش.
شناخت شاخص‌های کلیدی عملکرد (KPI)
شاخص‌های کلیدی موفقیت (KSI) نامیده می‌شود، KPI ها بسته به معیارهای عملکرد، بین شرکت‌ها و صنایع متفاوت هستند. به عنوان مثال، یک شرکت نرم افزاری که در تلاش برای دستیابی به سریع‌ترین رشد در صنعت خود است، ممکن است رشد درآمد سال به سال (YOY) را به عنوان شاخص عملکرد اصلی خود در نظر بگیرد. برعکس، یک زنجیره خرده فروشی ممکن است ارزش بیشتری را برای فروش در همان فروشگاه به عنوان بهترین معیار KPI برای سنجش رشد قائل شود.
در قلب KPIها جمع‌آوری، ذخیره‌سازی، تمیز کردن و سنتز داده‌ها قرار دارد. این اطلاعات ممکن است مالی یا غیرمالی باشد و ممکن است به هر بخش در سراسر شرکت مربوط باشد. هدف از KPI ها انتقال نتایج به طور خلاصه است تا مدیریت بتواند تصمیمات استراتژیک آگاهانه‌تری بگیرد.
شاخص‌های کلیدی عملکرد (KPI) خروجی یک شرکت را در برابر مجموعه‌ای از اهداف، اهداف یا همتایان صنعت اندازه‌گیری می‌کنند.
دسته‌بندی‌های KPI
بیشتر KPI ها به چهار دسته مختلف تقسیم می‌شوند که هر دسته ویژگی‌ها، بازه زمانی و کاربران خاص خود را دارد.
KPIهای استراتژیک
معمولاً بالاترین سطح را دارند. این نوع KPIها ممکن است نشان دهند که یک شرکت چگونه کار می‌کند، اگرچه اطلاعات زیادی فراتر از یک عکس فوری سطح بالا ارائه نمی‌دهد. مدیران به احتمال زیاد از KPI های استراتژیک استفاده می‌کنند و نمونه‌هایی از KPI استراتژیک شامل بازگشت سرمایه، حاشیه سود و کل درآمد شرکت است.
KPIهای عملیاتی
بر یک چارچوب زمانی بسیار محدودتر متمرکز شده‌اند. این KPIها با تجزیه و تحلیل فرآیندها، بخش‌ها یا مکان‌های جغرافیایی مختلف، عملکرد یک شرکت را ماه به ماه (یا حتی روز در روز) اندازه‌گیری می‌کنند. این KPIهای عملیاتی اغلب توسط کارکنان مدیریت و برای تجزیه و تحلیل سوالاتی که از تجزیه و تحلیل KPIهای استراتژیک به دست می‌آیند استفاده می‌شوند. به عنوان مثال، اگر مدیر اجرایی متوجه شود که درآمد کل شرکت کاهش یافته است، ممکن است بررسی کند که کدام خطوط تولید با مشکل مواجه هستند.
KPIهای عملکردی
در بخش‌ها یا عملکردهای خاص در یک شرکت تقویت می‌شوند. به عنوان مثال، بخش مالی ممکن است پیگیری کند که هر ماه چند فروشنده جدید در سیستم اطلاعات حسابداری خود ثبت نام می‌کنند، در حالی که بخش بازاریابی تعداد کلیک‌هایی که هر توزیع ایمیل دریافت کرده است را اندازه‌گیری می‌کند. این نوع KPIها ممکن است استراتژیک یا عملیاتی باشند، اما بیشترین ارزش را برای یک مجموعه خاص از کاربران فراهم می‌کنند.
شاخص‌های کلیدی عملکرد پیشرو/ عقب ماندگی
ماهیت داده‌های مورد تجزیه و تحلیل را توصیف می‌کنند و اینکه آیا این داده‌ها به آینده‌ای سیگنال می‌دهند یا چیزی که قبلاً رخ داده است. دو KPI مختلف را در نظر بگیرید: تعداد ساعات اضافه کاری و حاشیه سود برای یک محصول شاخص. اگر شرکت متوجه کیفیت تولید ضعیف‌تر شود، ممکن است تعداد ساعات اضافه کاری یک KPI پیشرو باشد. از طرف دیگر، حاشیه سود نتیجه عملیات است و به عنوان یک شاخص عقب ماندگی در نظر گرفته می‌شود. S
ارزیابی عملکرد در محل کار: استفاده، انواع، انتقادات
مقایسه نرم افزار های ارزیابی عملکرد داخلی